Testen van de beschermende werkzaamheid in cosmetische producten
Conserverings Efficaciteit Test in cosmetische producten
De conserveringsefficaciteitstest in cosmetische producten (uitdagingstest) waarborgt dat conserveermiddelen die in cosmetische formuleringen worden gebruikt, effectief de microbiële groei en verontreiniging gedurende de houdbaarheid van het product voorkomen, wat een belangrijk onderdeel is van de veiligheidsbeoordeling van cosmetische producten.
De conserveringsefficaciteitstest evalueert het vermogen van conserveermiddelen om de groei van micro-organismen, waaronder bacteriën, gisten en schimmels, in cosmetische producten onder specifieke omstandigheden te voorkomen. Deze test is noodzakelijk om de microbiologische veiligheid en stabiliteit van cosmetische producten te waarborgen en consumenten te beschermen tegen mogelijke gezondheidsrisico's als gevolg van microbiële verontreiniging.
Tijdens de test worden monsters van cosmetische producten geïnoculeerd met micro-organismen bij bekende concentraties en vervolgens geïncubeerd onder gecontroleerde omstandigheden. De effectiviteit van conserveermiddelen wordt beoordeeld door de groei van micro-organismen gedurende een bepaalde periode te monitoren. De slaagcriteria voor de test variëren afhankelijk van de regelgevende vereisten en de kenmerken van het product.
Het uitvoeren van de conserveringsefficaciteitstest (behalve voor producten met een laag risico) is een regelgevende vereiste om de veiligheid en kwaliteit van cosmetische producten te waarborgen voordat ze op de markt worden gebracht en aan consumenten worden verkocht.
In de volgende gevallen (TS EN ISO 29621: Cosmetica - Microbiologie - Richtlijnen voor de risicobeoordeling en identificatie van microbiologisch laagrisicoproducten / Cosmetica - Microbiologie - Richtlijnen voor de risicobeoordeling en identificatie van microbiologisch laagrisicoproducten) is de toepassing van de uitdagingstest niet nodig. Deze standaard helpt cosmetische fabrikanten en regelgevende instanties bij het identificeren van afgewerkte producten die een laag risico op microbiële besmetting tijdens de productie en/of beoogd gebruik presenteren en daarom geen microbiologische tests vereisen.
| Wateractiviteit ≤ 0,7 |
| pH ≤ 3,0 of pH ≥ 10 (bijv., vaste zeep...) |
| Ethanol ≥ 20% (bijv., eau de cologne, parfum...) |
| Polaire organische oplosmiddelen (bijv., ethylacetaat en butylacetaat) |
| Waterstofperoxide ≥ 3% |
| Ammoniak ≥ 0,5% |
| Monoethanolamine ≥ 1% |
| Aluminiumchloride en gerelateerde zouten ≥ 25% |
| Anhydre formuleringen (olie / potlood / poeder) |
| Verpakkingstype (aerosol dop) (bijv., deodorant...) |
| Eenmalig gebruik producten |
De evaluatie van de conserverende efficaciteit test wordt uitgevoerd via een screeningstest (uitdagingstest). Hieronder volgen twee methoden die zijn geaccepteerd door het Turkse Ministerie:
- TSE EN ISO 11930
- Europese Farmacopee (European Pharmacopoeia)
Beide methoden zijn gebaseerd op hetzelfde principe.
Aan het begin van de test worden een bekend aantal Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Candida albicans en Aspergillus brasiliensis micro-organismen geïnoculeerd in het product, en vervolgens wordt de logaritmische evaluatie van de microbiële tellingen gecontroleerd op specifieke tijdsintervallen en gedurende in totaal 28 dagen.